Büyük bir azimle 4 senede ve tek bitirme ile İTÜ Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nden mezun olduktan sonra katıldığım uluslararası bir atölye çalışmasında yabancılarla yaşadığım tecrübe ile, mimarlık için yaşımın çok küçük olduğuna ve biraz daha pişmem gerektiğine kanaat getirdim. Dönüşte, hiç beklemeden aynı üniversitenin Fen Bilimleri Ensititüsü’ne bağlı Bina Bilgisi Anabilim Dalı’nda yüksek lisans eğitimime başladım. Zaten 4. sınıfta küçük bir mimarlık bürosunda edindiğim kötü tecrübeler, bir süre beni piyasadan uzak tutacağa benziyordu.

Bina Bilgisi Anabilim Dalı’nda yaptığım yüksek lisansın, en çok tez aşamasında bir şeyler öğrendiğimi düşünüyorum. Ders aşamasında dersleri hocalarına göre seçtiğimi, asla tezim ile ilgili ders arayışına girme lüksüne sahip olamadığımı hatırlıyorum. Tez araştırmamı hep kendi kaynaklarımdan ve kendi yöntemlerimle yaptım. Okuldaki kütüphaneden çok az faydalanabildim. İmkanım da olduğu için bu beni yurtdışında araştırma yapmaya, tez konumun da orayla ilişkili hale gelmesine sebep oldu. Kütüphane kataloglarının nasıl şeyler olması gerektiğini, nasıl araştırma yapıldığını yurtdışındayken öğrendim. Hiçbir üniversiteye kayıtlı olmamama rağmen, ülkedeki her kütüphaneden kitap ödünç alabiliyor, bunları kapıma kadar getirtebiliyordum. İTÜ’deki tez danışmanlarımız, yazı yazmayı öğrenmemiz için bizi tez yazmaya teşvik ediyorlardı. Halbuki Bina Bilgisi’nde yapılan yüksek lisansta proje yapmak da mümkündü. Bugünkü aklım olsa, proje yapmakta ısrar ederdim. Biri analiz ve araştırmadan ibaret, teorik, diğeri ise tasarım ürününden oluşan iki eşit parça şeklinde de olabilirdi bu proje.

Öğrenciliğim de dahil 10 sene mimarlıkla uğraştıktan sonra bakış açımı genişletmek, bilgiye olan açlığımı gidermek üzere mimarlıkla ilgisiz bir konuda, Film Bilimleri’nde ikinci bir yüksek lisans yaptım. Teorik düşünceyi mimarlıkta değil orada öğrendim.
Yüksek Lisans Eğitimi