Ebedi Olmayan Şehir (Uneternal City), Roma şehrine adanmış özel bir bölüm. "Roma interrotta"dan otuz yıl sonra, Aaron Betsky on iki İtalyan ve uluslararası tasarım stüdyosundan Roma Şehri’ni hayallerinde tekrar canlandırmalarını istedi. Ebedi Olmayan Şehir’deki projeler Bienal’in ana temasını başkente uygulayarak doğrulamayı teklif ediyor: Bugün şehir planlaması nedir? Nasıl dönüştürülebilir ve çağdaş şehirleri nasıl dönüştürebiliriz? Ama her şeyden önce: Kentte oturanların yaşam kalitesi ve kamu alanlarının niteliği neye bağlı? Özetle, şehirlerimizi içinde yaşaması daha hoş ve çekici hale nasıl getirebiliriz?
Bu nedenle sergi, çağdaş şehrin dönüşümü için yeni araçlar ortaya koyan; masa üzerindeki soyut bir planla başlamasa da iyiliksever bir virüs gibi büyüyüp gelişebilen, zaten varolanı tahmin edilemez bir tavırla deforme eden farklı bir kent planlamasını bulma eğiliminde: Şehirdeki yaşamdan ve enerjiden beslenebilen bir kent planlaması.
Projeler Roma Şehri’nin gerçekliğini araştıracak ki bunlar gerçek projeler olmak zorunda da değil. Temelde çevredeki bölgelere, şehirle kırsal bölgeler arasındaki açıkça tanımlanmamış, tarihsel ve sözde ölümsüz olarak isimlendirilmiş merkezden uzak alanlara odaklanacak: Şekilsiz araziler, orta düzey topraklar, plansız kulübelerin kentsel dokuda boşluklarla birbirini takip ettiği, yoğun fiziksel ve insansal dokuları kesen doğal manzaranın artıkları, sosyal ve mekansal ilişkilerin alışılmamış olduğu, tanımlanamaz veya basitçe kategorize edilmesi zor olan yerler.
Projeler, bu bölgelerin düzensiz ve hayati karakterini, varoluşlarını reddetmemeye, bunun yerine onları belirgin ve farkında olunan yerler kılmaya çalışacak. Bu düşünceyle, “Ebedi Olmayan Şehir” kendini geçmişinden farklı bir yere yerleştiriyor: 1978’deki Roma Interrotta sergisi için öne sürülen projeler tarihi şehrin tasarımı sorunu üzerinde yoğunlaşmış, 18. yy Şehri’nin şeklinden yola çıkan ütopik ve seçkinci kentsel vizyonlar önermişken, “Ebedi Olmayan Şehir” aynı temellerden yola çıkarak, yapılaşmış şehrin sabitliğiyle bağlantılı olmayan ama tamamen çağdaş şehrin dönüşümü, tarih ve hafıza ile ilişkisiyle ilgilenen farklı bir yorum ortaya koyuyor.
Peki ölümsüz şehre ne oluyor? Bu senaryoda, her tasarım stüdyosu keşfetmek için bir alan veya tema seçmiş. Hiçbir proje evrensel veya çok geniş kapsamlı bir görüş önermiyor, onun yerine henüz ayak basılmamış yolları izleyen “bulaşıcı” ve “taşkın”, yeni alanlar ve kentsel dokular sunan projeler öneriyor. Mimarların çoğu zaman eleştirel ancak bazen tılsımlı gözlerle yeni bakış açıları sunduğu, fikirleri ve vizyonlarıyla gerçekliği değiştirdikleri bir “Geleceğin Roma’sı” imajı bekleniyor.
Etkinlikte yer alan projeler: BIG – Bjarke Ingels Group (Kopenhag), Centola&Associati (Salerno - Roma), Clark Stevens - New West Land (Topanga, Kaliforniya); Delogu Associati (Roma), Giammetta&Giammetta (Roma), Koning Eizenberg Architecture (Santa Monica, Kaliforniya), Labics (Roma), MAD (Pekin - Tokyo), n!studio (Roma), Nemesi (Roma), t-studio (Roma), West 8 (Rotterdam - Brüksel).