1539-1588 yılları arasında, Osmanlı İmparatorluğu’nun “Altın Çağı”nda baş mimar olmanın imtiyazları ile Mimar Sinan, İstanbul’un meşhur kentsel imajını yaratan yüzlerce yapı inşa etti. Sinan’ın ayırtedilebilir mimari üslubu Tuna’dan Dicle’ye uzanan uçsuz bucaksız imparatorluğun her yerine damgasını vurdu ve onu Osmanlı’nın en bilinen mimarı haline getirdi.

Sinan’ın bir çok ilüstürasyon barındıran bu büyük yeni külliyatında Gülru Necipoğlu, Sinan’ın “Türk Mikelanjelo” olarak standart görünümünü sorguluyor. Necipoğlu’nun yeni analizleri Sinan’ın hem erkek hem de kadın işverenleri ile mimar arasındaki görüşme süreçleri ile ortaya çıkan cami tasarımlarının çeşitliliğini gösteriyor.

Sosyal ve yerel hiyerarşiler ile oluşmuş, kimlik ve hafıza ile ilişkili olarak açıklansa da Sinan’ın camileri aynı zamanda bu kavramları biçimlendirir. “The Age of Sinan” da Sinan’ın eserlerini göstermek için zengin temel ve birincil kaynaklar kullanıyor.

Osmanlı mimarığının kültürel ve sosyal tarihinin sofistike bir çalışması olan bu kitap sanat tarihi ve Osmanlı İmparatorluğu’nu ilgi alanı içerisine girdiği diğer tüm alanlarda çalışanlar ve öğrenciler tarafından okunmalı.