“Avrupalıları biraraya getirmeye katkıda bulunmak” için tasarlanan Avrupa Kültür Kenti projesi, Yunanistan Kültür Bakanı Melina Mercouri’nin girişimleriyle bakanlar kurulu tarafından 13 Haziran 1985’te başlatıldı ve başladığı günden beri Avrupalı vatandaşlar arasında sürekli popülerleşti. Projenin ilgilerini çektiği çok sayıda ziyaretçi üzerindeki kültürel ve sosyo-ekonomik etkisi de arttı.

Avrupa Kültür Kentleri 2004 yılına kadar hükümetlerarası esaslara göre seçiliyordu. Üye devletler oybirliğiyle etkinliğe ev sahipliği yapmayı hak eden kentleri belirliyor ve Avrupa komisyonu her yıl seçilen kente maddi yardımda bulunuyordu.

2005 yılından itibaren bu prosedür değişerek yerini kültür sektöründe deneyimli, yedi belirli ve bağımsız üyeden oluşan bir komisyonun önerisiyle, konsey tarafından belirlenmesi yöntemine bıraktı. Komisyon, Avrupa Kültür Başkenti tayin sürecini geliştirmeyi amaçlayan bir teklifi kabul etmiştir. Avrupa Parlamentosu’nda ve Konsey’de ilerleyen aylarda tartışılan bu teklif, üye ülkeleri bu ünvanı almakla ilgilenen kentler arasında yarışmalar organize etmek konusunda cesaretlendiriyor.

Girişimin amacı, farklı kültürlerin belirli yönlerini Avrupa toplumuyla tanıştırmaktı. Bu amaçla seçilen ilk kentler Atina, Floransa, Amsterdam, Berlin, Paris, Glasgow, Dublin, Madrid, Antwerp, Lizbon, Lüksemburg, Kopenhag, Selanik, Stockholm ve Weimar’dır.

Oldukça popüler bir girişim olan Avrupa Kültür Başkenti etkinliği, “Avrupa kültürlerinin zenginliği ve çeşitliliğini ve paylaştıkları nitelikleri vurgulamanın ve Avrupa vatandaşlarının karşılıklı olarak birbirilerini daha iyi tanımalarını sağlamanın peşinde..

Bu amaca doğru, her yıl kentler bu konsepti kendi yaklaşımlarıyla yansıtmak için seçiliyorlar. Sergiler, performanslar, konserler gibi bir dizi etkinlik organize ederken iki temel fikri vurgulamanın gereğini gözönünde bulundurmaları gerekiyor:

Avrupa Kültür Başkenti: Patras 2006