Üç boyutun elektrik ortamında bir yerden bir yere aktarılmasının başarılması, McLuhan’ın “küresel köyün parçalara ayrışma kuvvetinin sonucu oluşacağı” fikrini destekliyor. Sanal Gerçeklik Modelleme Dili’nin (VRML) varlığı ve internette yayılması, iletişim teknolojisinin mekansal üretimle kafa kafaya geldiği tarihsel bir ana işaret ediyor. Bilgi ve mekan, maddi olmayan koşullarda kaynaşıyorlar. Bu koşulların yarattığı durum her an değişebilir, dönüşebilir; geçici ve anımsatıcıdır.


Bugün bu araç mimarların emrine amade: Sanal Gerçeklik Modelleme Dili. Anlamı ve önemi, inşa edilmiş mekanın temsil edilme potansiyelinden ya da sanal ziyaretlerle bizi besleme imkanından kaynaklanmaz. Bunun yerine mimarlar olarak, bizim ilgimizi uyandıran: algı, anlamın oluşması, perspektifsel kesinlik, istenilen şekle konulabilme problemlerinin ve yer değiştirme, bedensizleşme, ilüzyon ve dikkati başka tarafa çekme usullerine bağlanan biçimlerin yeniden ele alınmasıdır.


Bugün web ortamında bulunan VRML örnekleri açık şekilde mimari içerikten mahrum. Büyük bölümü, temel olarak mevcut olmayan mevcudiyet örnekleridir. Peki “mimar” bu araca nasıl bağlanabilir? Varolan ve aynı zamanda dönüşen bir mekanın üretimi yeni bir mekansallık oluşturabilir mi? Kayıt, bellek ve değişiklik görünümü mimarlık için yeni mekansal imkanlar yaratır mı? Mekansal geçirgenlik günümüze mahsus bir bilgi formu mu?



Projeler üretimlerinde ve uygulamalarında yalnız VRML’yi kullanmayacak. Sözde “birincil gerçeklik” mekanından kopma veya uyumsuzluk anlarını tanımlayarak, bu faaliyeti kuramsal bir temele oturtmak gerekiyor.

* VRML : “Virtual Reality Modeling Language”

Kaynak: azw.at
Çeviren: Güler Canbulat - Arkitera.com
Sanal Mimarlık ve Hiperyüzeyler