Suudi Kralı Abdullah bin Abdülaziz el-Suud 'un henüz ''prens'' lik yıllarında Boğaziçi kıyılarında satın aldığı ünlü ''Sevda Tepesi'' yeniden gündemde...

Kralın ziyareti nedeniyle Sevda Tepesi için de yeni ''ortaklık projeleri'' konuşulmaya başlansa bile, yasalara göre buna ''imar izni'' verilmesi mümkün değil. Çünkü, 1984'teki satış sırasında da aynı araziye kesin imar yasağı öngören yasalar bugün de yürürlükte. Ankara'da Turgut Özal 'ın, İstanbul'da da Bedrettin Dalan 'ın merkezi ve yerel yönetimlerde bulundukları dönemde gerçekleşen satış, ''yasaların değişmesi umudu'' na bağlanmıştı. Ancak hem anayasa, hem de uluslararası sözleşmeler uyarınca Boğaziçi'nde bu mümkün olamadığından, 27 milyon dolar ödenen Sevda Tepesi yine de imarsız kalmıştı. Arazinin asıl sahipleri olan ''Dırvana Ailesi'' nin Dalan tarafından ikna edilmesiyle el değiştiren 57 dönümlük ''koruluk'' alan, iki yasanın koruması altında:

Birincisi, 1983'te yürürlüğe giren Boğaziçi Yasası; öngörünüm bölgesinde kesin imar yasağı getiren yasada, ayrıca Sevda Tepesi gibi koruluk alanların da yapılaşmaya açılmaması hükmü var. Yasada, yine koruluk alanların ''kamulaştırılması'' da öngörülüyor ve bunun için gerekli kaynağında ise Boğaz köprülerinden Karayolları tarafından elde edilen gelirlerin her yıl yüzde 2'sinin ''Boğaziçi imar düzenleme ve kamulaştırmalar payı'' olarak belediyeye verilmesi, kesin hükme bağlanıyor. Bu yasaya göre, Sevda Tepesi için yapılması gereken, Büyükşehir tarafından kamulaştırılarak ''halka açık yeşil alan'' işleviyle korunması.

İkinci yasal koruma Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yasası. Yasa kapsamında da ''1. derece doğal sit'' statüsünde bulunan Sevda Tepesi, özel mülkiyette kalsa bile üzerine herhangi bir tesis, yapı vb. asla yapılamaz. Bu nedenle ''kesin imar kısıtlaması bulunan alanlar'' türüne girdiğinden, sahibine imarlı Hazine arazilerinden yer verme karşılığında, ''takas yönetmeliği'' ile Sevda Tepesi'nin kamu mülkiyetine geçmesi yine yasal zorunluluk...