Dün ilk defa Ankara'nın yeni havaalanından geçtim. Tek kelimeyle mükemmel. Yeni açıldığı için daha tam oturmamış, hâlâ 'inşaat kokusu' var, ama mimarisi insanda yeterli bir ihtişam ve estetik duygusu uyandırıyor.

Bir iki ay içinde bütün servislerin oturmasıyla Türkiye'nin en geniş ve en modern havaalanı olacak. "Türkiye Cumhuriyeti'nin başkenti"ne böyle bir havaalanı yakışırdı.

Yol inşaatı da tamamlanmış. Havaalanından çıktıktan sonra, insanın içini açan geniş bir otoyoldan şehre giriyorsunuz. Hele bir de yeşil alanları tamamlansın, muhteşem olacak.

Şehre girerken "azgelişmişlik belgeleri" gibi duran gecekondular geçen yıl tamamen başka yere taşındı, çarpık çurpuk binalar yıkıldı. Bölge tamamen milli park haline getirilecek. Çarpık yapılaşmayı görmesinler diye artık yabancı konukları helikopterle taşımaya gerek yok. Başkentimizin göğsümüzü gere gere göstereceğimiz havaalanı ve yolu var; girişi de yemyeşil bir park haline gelecek. Belediye Başkanı Melih Gökçek'i kutluyorum.

Ankara'nın karakteri
İstanbul, Bursa, Edirne, Manisa, Konya, Sivas, Diyarbakır, Mardin, Erzurum ve Trabzon gibi şehirlerimizle karşılaştırırsak, Ankara nispeten "tarihsiz", daha doğrusu "tarihi yeni" olan bir şehirdir. Hacı Bayram hariç tabii... Ankara, Milli Mücadele'nin ve cumhuriyetin eseridir.

Ankara'nın tek karakteri "modernlik" olamaz. Çağımızda "modern" olmak, şehirlere "karakter" vermeye yetmiyor. Ankara'nın "karakteri", Milli Mücadele ve cumhuriyet tarihinden gelir.

Bu tarihi temsil eden büyüklü küçüklü yapıların ortaya çıkarılması, etrafının temizlenmesi, ışıklandırılması gerekir.
Melih Gökçek'in bir tasavvuru varmış: Eski Meclis binasını ve Ulus'taki Atatürk heykelini adeta 'bastıran' yüksek ve çirkin binaları yıkmak, yeşil alana dönüştürmek. Çok isabetli... Oluşturulacak yeşil alanın da Milli Mücadele liderlerinin heykel ve büstleriyle, Milli Mücadele ve cumhuriyet tarihini yansıtan fresklerle donatılması çok iyi olur. Bu proje için büyük bir mimari yarışma açılmalıdır.

Tarih dokusu
Ulus'tan her geçişimde beni rahatsız eden bir manzara vardır: Sümerbank'ın önüne sonradan eklenmiş çıkıntı yapının, o güzelim İş Bankası binasını adeta örtüyor, gizliyor, kapatıyor, kenara itiyor olması! Halbuki İş Bankası binası o dönem cumhuriyet mimarisinin en tipik birkaç örneğinden biri olduğu gibi, Atatürk tarafından açılmış, Celal Bayar tarafından yönetilmiş milli bir müessesedir.

Sümerbank'ın çıkıntısı yıkılmalı, tarihi İş Bankası binası açığa çıkarılmalıdır. Köylülükten yeni yeni çıkan Türkiye'de, bir yandan 'nüfus istilası' yüzünden, öbür yandan hazmedilmemiş bir 'modernlik özentisi'yle şehirlerimizin tarihi dokusunu tahrip ediyoruz.

Memleketim Yozgat'ta Cumhuriyet Meydanı'nda 'Buhara mimarisi' ile yapılmış eski Halkevi binasını yirmi yıl önce yıktılar, yerine yapsatçı mimarisiyle çirkin bir iş merkezi yaptılar! Hem zevksizlik hem özenti! Anadolu şehirleri böyle çok kayba uğruyor. Tarihten gelen bir çakıl taşına bile sahip çıkmalıyız. Şehir deyince artık modernliği kadar tarihselliğiyle de "karakterli" mekânlar düşünmeliyiz. Coğrafya biraz da böyle vatanlaşır.