Berlin'de yapılacak olan büyükelçilik binasının inşaatına seneye başlanacakmış. Proje yarışmasını kazanan Alman firmasından bizi, dünyaya anlatması bekleniyor. Çizimlerin modern ve fonksiyonel olduğu konusunda pek çok kişi hemfikir. Ancak sıkıntı şu ki 'Türkiye'nin, Avrupa ve Asya'yı bağlayan bir köprü olarak' sembolize edildiği çizimler, herhangi bir ülkeye de ait olabilir. Yani, 'Ben Türk'üm' demiyor.
Oysa yıllarca kimlik tereddütleri, kültürel yozlaşma derken hep engellenen Türk mimarlık sanatı, artık çağdaş gelişmelerden uzak kalmadan, kendi öz değerlerimizi yansıtacak mimarlara sahip.
Elmax TV'de yıllardır 'dekorasyon ve mimarlık' programı hazırlayan biri olarak bazılarını darıltırım kaygısıyla buradan isim vermek istemiyorum. Ancak bizim kimliğimizi tam tadında binaya verecek pek çok mimarımız olduğunu da iyi biliyorum. Hala geç kalmış sayılmayız; daha bir yıl var. Umarım proje yarışmasını kazanan Alman firmaya, hiç değilse bu isimlerden oluşan bir ekibin danışmanlık yapması sağlanır.
Ayrıca, bu Alman firmanın mutlaka bizdeki 'I. Ulusal Mimarlık Akım' örneklerini görmeleri de gerekiyor.
Mimar Kemalettin'in Laleli Tayyare Apartmanı, Ankara DDY Merkez Binası, Mimar Vedat'ın Sirkeci'deki Büyük Postane'si, Haydarpaşa Vapur İskelesi, Ankara Ulus'ta Ziraat Bankası ile Osmanlı Bankası, hala hizmet veren ve özünde klasik Osmanlı yapıları olup, Türk milli üslubunun yaratılmasına ilişkin atılmış ilk adımlardan örnekler.
THY'nin Dekorasyon Anlayışı Bu Mu?
Bu arada biz, 'bize ait', 'bizden olsun' derken, THY'nin Business Class yolcularının ağırlandığı salon kadar abartılıp, Arapvari olmasın da... Uzun zamandır değinmek isterken, şimdi sırası. O güzelim her yandan güneş alan ışıl ışıl koca salonda bir dekorasyon faciasına tanık oluyorsunuz. Geleneksel Türk çinileri, girişte boydan boya asılmış minyatürler, eski Türk ve Osmanlı motifleriyle bezeli döşemelik kumaşlara değil sözüm elbette. Hatta olmazsa olmazlar. Ama o, farklı bir ambiyans yaratma kaygısıyla oraya buraya serpiştirilmiş retro koltuklar da nesi? 60'lardan günümüze dek, gelmiş geçmiş tüm tarzlar bir arada neredeyse. Ya o acemice boyanmış altın varaklı, Arap tarzı oymalı koltuklar? Nasıl da rahatsızlar! Salon, daha tam yerleşememiş bir mobilyacı dükkanı tadında. Belli ki yeni ile eskinin sentezi yapılmak istenmiş. Ama sadece istenmiş.
Özetle THY'nin Business Class salonunda, zarafetiyle bilinen Osmanlı ve eski Türk kültürü yeterince anlatılamıyor buradan gelip geçen yabancı konuklara.
İç dekorasyon konusunda da bizim kültürümüzü iyi bilip, çok iyi uygulayan öyle başarılı mimarlar ve çalışmaları var ki... Magazin sayfalarında asla göremeyeceğiniz, işiyle ve uluslararası başarılarıyla bilinen mimarlar bunlar.