Türkiye'deki endüstri kuruluşlarının yüzde 98'inde arıtma tesisi kullanılmadığı, olanların da bir kısmının yetersiz veya çalışamaz durumda bulunduğu bildirildi.

Çevre ve Orman Bakanlığı'nın internet sitesinde yer alan "Yerüstü Suları ve Kirliliği'' adlı araştırmaya göre, sanayinin çevre üzerindeki olumsuz etkisinin diğer faktörlerden çok daha fazla olduğu belirtildi. Araştırmada, Türkiye'de faaliyet gösteren organize sanayi bölgelerinden sadece yüzde 14'ünde arıtma tesisi bulunduğu saptandı.

Araştırmaya göre, "Türkiye'deki 3 bin 215 belediyeden 141'inde kanalizasyon sistemi bulunuyor. Bu belediyelerden sadece 43'ünde arıtma tesisi hizmet veriyor. Kanalizasyon sularının yüzde 98,67'si hiç arıtılmadan ırmaklara, göllere ve denizlere" boşaltılıyor.

Araştırmaya göre, "Yılda 930 milyon metreküp endüstriyel atık suyun sadece yüzde 22'si arıtılıyor, yüzde 78'i ise arıtılmaksızın doğrudan göl, ırmak ve denizlere deşarj" ediliyor.

Karadeniz'de kirliliğin nedenleri, kanalizasyon atıkları, çöp ve atıklar, erozyon, Doğu Karadeniz'deki karayolu ulaşımının deniz kıyılarından gerçekleştirilmesi ve sanayi kuruluşlarının olumsuz etkileri olarak sıralandı.

Marmara Denizi de özellikle Haliç ve İzmit Körfezi kaynaklı fiziksel ve kimyasal kirleticilerin etkisinde kalıyor.

Ege Denizi'nde ortaya çıkan en önemli kirletici kaynakların, Büyük Menderes, Meriç, Gediz Nehirleri ile Çanakkale Boğazı ve İzmir'den gelen kentsel ve endüstriyel atıklar olduğu dile getiriliyor. İzmir Körfezi'nde önemli petrol rafinerilerinden birinin bulunması ve yoğun deniz trafiği de kirlenmeye yol açıyor.

Akdeniz'de ise denizyolu taşımacılığı, Mersin'deki petrol rafinerisi ve İskenderun Körfezi'ndeki iki adet petrol boru hattı terminali de önemli kirletici unsurlar olarak gösteriliyor.