Bu kışın en büyük meselesi yine hava kirliliği olacak. Sinyalleri daha kara kış bastırmadan gelmeye başladı. Şimdiden akşam saatlerinde sokağa çıkmak yaşamsal risk almakla eş oldu bile. Kesif karbonmonoksit kokusu sarmış her yanı erkenden. Her nefesinizle ciğerlerinizi bir garip cenderenin içine alıyor. Göğüs ağrılarınızı kamçılıyor, soluğunuzun ardına ille de bir öksürük tutuşturuveriyor. Böyle giderse kara kış bastırıp da bacalar kesintisiz tüttüğü vakit hepten tehlike altına girmiş olacağız.

Yıllardır aşamadığımız, her kış yeniden üzerine konuşmak zorunda kaldığımız, tartıştığımız, ama çözemediğimiz, şikayet ettiğimiz, ama kaçamadığımız bu durumun temel sebebi biliniyor ki doğalgaz. Bir tarafta hala doğalgaza kavuşamayan mahalleler. Öte tarafta, doğalgazın vanasını kapatıp yeniden soba kuranlar.

Hızla artan araç sayısını, trafikteki egzoz gerçeğini, sanayideki arıtma yetersizliklerini de ilave ettiğinizde ortaya, kışın havası kara bir Bursa çıkıyor. Görsel bakımdan isin pusun eksik olmaması bir yana, işin asıl önemli boyutu hayatı tehdit eder hale gelmişliği. Zira; daha şimdiden karbonmonoksit solumanın acısını yaşayanların sayısında SOS veren artışlar var. Kasımda hal böyle olunca insan ister istemez aralıkta, ocakta olası vahametin boyutlarını görmek istemiyor.

Ve fakat birilerinin de görmesi gerekiyor. Ki, önceki yıllarda yaşadığımız onca acı yeniden yaşanmasın. Hastaneler nefes alma sorunu yaşayan binlerce hastayla dolup taşmasın. Minicik çocuklar ağızlarını burunlarını kapatmadan da okula gidebilme şansı yakalasın. Geceleri çocuklarının hırıltılı nefeslerini dinleyen annelerin paniği olmasın.

Hava kirliliğini sadece bir kentsel mesele olarak ele aldığınızda hacmini küçültürsünüz. Zira; hizmet planında alt sıralara yazılmış bir icraat kalemi olmaktan öteye geçiremez, dahası, fizibilite raporlarında ortaya çıkan büyük rakamlar nedeniyle işin proje üretme ve uygulama aşamasına geçemezsiniz. O nedenledir ki bu meselenin çözümü sadece kenti yönetenlerin elinde değildir.

Elbette ki bu kenti yönetenler üzerlerine düşeni yapmalı, ülkeyi yönetenlerle masaya oturup daha ucuz doğalgaz için çaba göstermeli, sonra o daha ucuz doğalgazı, kentteki her binaya kadar ulaştırmanın yollarını bulmalı, bu arada kente girip çıkan kaçak ve zehir oranı yüksek bilumum yakıta set çekmeli, bir taraftan da o daha ucuz olan doğalgazın kent insanıyla buluşmasına kolaylıklar sağlamalı falan ama... Asıl iş ve asıl büyük sorumluluk, sobaya attığı her kürek kömürde sokakta birilerinin ve hatta kendi çocuklarının canını tehlikeye soktuğunu düşünmesi gereken kentim insanında.

Zira; biz bildiğimizi okumaya devam ettiğimiz sürece, bu kentin her bir sokağının dahi doğalgazla donatılmış olması bile, hava kirliliği meselesinin çözümü olmaya yetmeyecek. Ancak, doğalgazlı ya da doğalgazsız, parayı sağlığa tercih etmekten vazgeçtiğimiz zaman çözeriz bu meseleyi, ki bu da yatırım planlarından önce zihniyetin değişmesi demek.