Turizme ayrılan Hazine arazileriyle ormanların Kültür ve Turizm Bakanlığı aracılığı ile yerli ve yabancı yatırımcılara tahsisine olanak sağlayan yasanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptali kararı dünkü Resmi Gazete'de yayımlandı.

Kısmi iptal kararı, yayımdan bir yıl sonra yürürlüğe gireceği için ormanlar bu karara rağmen korumasız bıraktı. İptale, rağmen hukuka karşı hile yoluyla tahsise kapı aralık kaldı. Anayasa Mahkemesi, Danıştay 6. Dairesi'nin başvurusu üzerine Turizmi Teşvik Yasası'nı kısmen iptal etmişti. Hazineye ait orman arazilerinin turizm yatırımlarına tahsisine imkan veren hükmün iptal gerekçesinde, "yasanın ormanların turizm yatırımlarına tahsisinin hangi hallerde kaçınılmaz veya zorunlu sayılabileceğine dair ölçüt bulunmadığı" belirtildi.

Kamu Yararı Aranır:
İptal edilen düzenlemede, bu tip orman arazilerini, Türk ve yabancı uyruklu tüzel ve gerçek kişilere tahsis konusunda Kültür ve Turizm Bakanlığı yetkili kılınmıştı. Kararda, "Ormanların devletçe korunmasına verilen özel önem ve uzun dönemdeki yaşamsal 'kamu yararı' karşısında, turizm yatırımı tahsislerinin hangi hallerde zorunlu sayılacağının belirginleştirilmesinin, Anayasanın yasa koyucuya yüklediği bir görev olduğu" vurgulandı.

Başkandan İlginç Karşı Oy:
Kararın verildiği 7 Mayıs 2007'de başkanvekili olan Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim Kılıç ile üyeler Sacit Adalı, Serdar Özgüldür ve Serruh Kaleli ise ilginç bir karşı oy verdiler. Karşı oyda, ülke ekonomisinde önemli bir yeri olan turizm gelirlerinin "kamu yararı" ilkesine hizmet ettiği savunuldu ve özetle şu değerlendirmeler yapıldı: Ormanların insanlardan tamamen tecridi, insanın maddi ve manevi varlığını geliştirmesi, ormana olan sevgi ve onu yaşatma imkanını ve bilincini ortadan kaldırdığı gibi sağlıklı bir çevreyle buluşma olanağını da büyük ölçüde engelleyecektir.

Kamu Yararı Var:
İnsanların ormanlardan yararlanmalarının en etkili yolu, ormanlarda kamuya açık, denetimli turizm üniteleri yaratarak insanın doğayla baş başa kalmasını sağlayacak yöntemler geliştirmektir. Bunu yaparken koruma ve kullanma dengesini gözetmek ve sürdürülebilirliği hedeflemek insanın ruh ve beden sağlığına doğrudan katkı sağladığı gibi bu yolla üstün bir kamu yararının gerçekleşeceği kuşkusuzdur.