1999 depremi sonrasında özellikle Zeytinburnu’ndan Silivri’ye kadar uzanan sahil aksından yeni yerleşim alanlarına talebin hızla kaydına şahit olduk. Hatta bu talep karşısında Eston Ardıçlıevler’de 2’nci etabın yüzde 80’i daire olarak projelendirilmişken, tamamını villaya çevirmiştik. Depremden etkilenen bölgelerde konut değerlerinin 3’de 1 seviyelerine gerilediğini gördük. Gördük, yaşadık sonra ne oldu. Sadece unuttuk.

Araç güvenliğinde kullanılan "hava yastıkları" adet ve fonksiyonları ile taşıtların pazarlanmasında önemli bir unsur haline gelmiştir. Taşıtların güvenlik testleri satın alma kararlarında önemli yer tutmaktadır. Bana göre kaza riski sunularak pazarlanan taşıt ile deprem riski sunularak pazarlanan gayrimenkul arasında bir fark yoktur. Deprem güvenli konutların pazarlanması da gayrimenkul sektörünün sunduğu bir alternatiftir.

Pazarlama hislere, duygulara hitap eder. Bu duygular sevgide olabilir, korkuda. Sonuç olarak gayrimenkul sektöründe pazarlanan nitelikli konutlardır.

Gayrimenkul sektörü "deprem tehdidini" unutturmamaya çalışmaktadır. Siz buna canlandırma, talep de devamlılığı sağlama da diyebilirsiniz. Ancak, her şey güllük gülistanlıkmış gibi, depremi inşaatçılar, rant hesabında olanlar kullanıyor dersek gayrimenkul sektörüne haksızlık ederiz.

Bence \"deprem tehditi\" olmasaydı (ki farklı görüşlere göre önemsenecek düzeyde yok) köprüler, kavşaklar yenilenir mi? Bunlar sadece ihtiyaç için yapılır mı? Yapılmaz. Depremde yıkıcı etkinin niteliksiz yapılardan kaynaklandığını biliyoruz. Yüzde 70’lerin niteliksiz, iskansız, kaçak yapılardan oluştuğu İstanbul’da "korku pazarı" olmaz ise "kentsel dönüşüm" de olmaz, "nitelikli konut"da. Ne yazık ki bu böyle...