Önce bir hikâye. Benim uydurduğum bir hikâye: Tanrı dünyayı yaratıp nimetleri dağıtırken Türkiye'nin doğu ve güneyindeki ülkelerin altını bol bol petrol ve doğalgazla doldurmuş. Anadolu'nun altını ise boş bırakmış. Melekler meraklanmışlar.
Biri sormuş:"Ulu Tanrım, hikmetinden sual edecek değilim ama bu eşitsizlik olmuyor mu? Niçin böyle yapıyorsun? Bize açıklar mısın?"
"O ülkelere verdiğim petrol ve doğalgaz en fazla 100 yılda bitecek. Türkiye'ye göndereceğim kavimlerin geride bıraktıkları ise gittikçe değerlenecek ve hiç bitmeyecek. Yeter ki kafalarını çalıştırsınlar, onları koruyup değerlendirsinler."
Bu dileği, yeter ki bir kültür vizyonu geliştirsinler şeklinde de ifade edebiliriz. Nasıl bir kültür vizyonu mu? Gerçekten Anadolu'ya çeşitli kavimler gelmiş tarih boyunca. Yerleşmiş, uygarlıklar geliştirmiş, zamanla kaybolup gitmişler...
Tam 3 bin yıl Hititler, 2 bin yıl Elenler ve Romalılar... Son 1000 yıldır da biz buralardayız. Onların yok edicisi olarak değil, devamı olarak buralardayız. Demek ki, her şeyden önce Anadolu kültürüne tek tek fotoğraflar olarak değil, bir film gibi bakmasını öğrenmeliyiz. Kesintileri değil, süreklilikleri vurgulamasını başarmalıyız. Belleğimizi unutmak ve unutturmak için değil, anımsamak ve anımsatmak için kullanmasını becermeliyiz. Geçmişin izlerini silmeye değil, üzerindeki pası silmeye uğraşmalıyız.
Bu toprakların üstünde ve altındaki tüm kültürel değerlerin şu andaki emanetçisi ve sorumlusuyuz. Bunu hiç unutmamalıyız.
Eğitim sistemimizi bu gözle yeniden düzenlemeliyiz. Kültür cahilleriyle kültür turizmi yapmak utandırıcı sonuçlar doğurur. Kendimiz bilmiyorsak, başkasına anlatamayız.
Tamam, çocuklarımız Hazreti Ali'nin cenklerini, Dede Korkut masallarını bilsinler, ama Homeros'u da, antik Anadolu mitolojisini de bilsinler... Bilsinler ki, Troya'yı bir yabancının evini gezer gibi gezmesin, orada evinde olduğunu hissetsinler. Bergama'ya uzaylıların üssü gibi bakmasın, aile albümüne bakar gibi baksınlar.
Kültür turizminde başarılı olmak istiyorsak, yalnızca tarih bilincimizi değil, çevre bilincimizi de yükseltmek zorundayız. Son 25 yıldır kitle turizmi çevre açısından çok ağır kayıplara yol açtı. Hâlâ son kalan ormanlara, dağlara, koylara saldırmaya devam ediyor... Kültür turizmi ise, doğası gereği, koruyucu olmak zorunda. Kültür turizmi ile çevre duyarlığı el ele yürüyen şeyler. Kazdağları'nı altın madencilerine peşkeş çekenlere ya da Allianoi'u çamura batırmaya çalışanlara karşı çıkmadan kültür turizmi yapılamaz.
Kültürsüzlerin kültür turizmi, turistlerde derin bir acıma duygusuna yol açar. İnanmayanlar gidip Mısır'a baksınlar! Böyle diyeceğim.
Bütün yorumları forumda okuyun!Bütün yorumları forumda okuyun!