Bildiğimiz fizik kanunlarına göre, güneş dinamik, binalar ise statik yani durağandır. Bu yüzdendir ki değişen koşullar altında ışıya ve ışığa verilen tepki, durağanı maskeleme, gölgelendirme ve pasif yöntemlerle dış etkenlere karşı korumadır. Ancak aksini düşünecek olursak, yani dinamik olanın, yapının kendisi olduğunu varsayarsak, planlama, mekanlar arası ilişki ve iç-dış birliğini kurmayı nasıl başarabilirsiniz?
Doğu İngiltere'de inşası tamamlanmış, kır evinin tasarımı sırasında cevaplanmaya çalışılan soru işte buydu. İngiltere'nın aşırı titiz imar ve planlama yasalarını da göz önünde bulundurursak, bu yenilikçi düşünceyle nasıl bir bina tasarlanmalıydı?
Bu yöresel çiftlik evinin planlama koşullarından en önemlisi vaziyet planının ebatıydı. Yirmisekiz metre uzunluğundaki arazinin maksimum genişliği 5,8 metre, kat yüksekliği de maksimum 7,2 metre. Yenilikçi ahşap bina inşasında oldukça deneyim sahibi olan mimar Alex de Rijke, arsanın boyutunu, birbirine bağlı 3 program alanı yaratarak çözümledi. 16 metrelik yaşam alanı ve 7 metrelik müştemilat, bu iki program arasında konumlandırılan aksı şaşmış 5 metrelik bir garaj ve iç avlu yapının tamamını oluşturmak üzere tasarlandı.
Buraya kadar her şey oldukça statik. Oysa tasarımın en başarılı kısmı, planlamaya katılan dördüncü bir kilit elemanın mekana kazandırdığı mobilite özelliği. Elli ton ağırlığında ahşap bir çatı-duvar sistemi, beton platforma monte edilmiş ray mekanizması üzerinde kuzey-güney istikametinde hareket ediyor. Fransızların deyimiyle mimarının "coup de theatre"ı, İngiltere'nin ve muhtemelen tüm dünyanın beklenmedik sürprizi olan "Sliding House" (Sürme Ev) çevre koşullarına başkaldırmadığı gibi, bu özelliğiyle "mekan ve çevre uyumu"na yeni bir boyut kazandırıyor.
De Rijke, sürme kabuk sisteminin, süreli ek mekanlar yaratılmasında, güneş ısı ve ışığından fayda sağlamada ve ısı yalıtımında oldukça tatminkar sonuçlar yarattığının üzerinde özellikle duruyor. Fiziksel olarak ise değişimi kelimelerle açıklamaya çalışmanın ilkellik olacağını, deneyimin tamamen mevsime, iklime ve hatta zevke göre değişim gösteren bir mekan kompozisyonu, karakter özelliği olduğunu belirtmekle yetiniyor. Cedric Price'in "Fun Palace"i, Richard Rogers ve Renzo Piano'nun Pompidou Merkezi'nden sonra, sürdürülebilir mimarı etkisinde gerçekleştirilmiş en yeni, hareketli mekan tasarım projesi "Sliding House".
Alex de Rijke, Philip Marsh ve Sadie Morgan tarafından 1995 yılında İngilitere, Londra'da kurulan dRMM'in, yaklaşık 20 uluslararası tasarımcıdan oluşan ekibi, yenilikçi yaklaşımları, tasarımlarının sosyal açıdan sağladığı yararlar ve sektörün bilinen sınırlamalarına sıradışı ve yüksek kaliteli çözümler getirmeleriyle tanınıyor. Radikal projeleri, günümüzün kalıplaşmış tarz endişesinden çok arazi verileri, müşteri ihtiyaçları, konsept ve inşaat sınırlamaları doğrultusunda tasarlanıyor. Ekip mimariye olan yaklaşımlarını tanımlarken ekonomi, fonksiyon, materyal ve inşaat birliğinden oluşan, mimarinin maksimizasyonu formülünü benimsediklerini belirtiyor.