Kahvehanenin sahildeki çardağı da bir süre önce yıkılmıştı.
Emek Kahve, bütün o bölgede insanların çok ucuza Boğaz'a karşı bir çay içip, tost yiyebilecekleri tek mekándı.
Emek Kahve'yi mühürlenmeye götüren süreç ile ilgili söylentiler var. Bir komşu yalının sahiplerinin kahveden rahatsız oldukları için Belediye'ye baskı yaparak, bu sonucu sağladıkları konuşuluyor.
Bilemiyorum, doğru olması mümkün olduğu kadar bir şehir efsanesi olma olasılığı da az değildir.
Kahvenin işletmecisi Osman Özbaşı geçen gün gazetelere de yansıyan açıklamasında bu uygulamayı "şaşkınlıkla" karşıladığını söyledi.
Ben de Osman Bey'i "şaşkınlıkla" karşılıyorum.
Bu işler bu memlekette böyle yürür. Zengin olan, gerektiğinde "çarkları yağlamasını bilen" ve siyaseten arkası sağlam olanlara bir şey olmaz.
Ama "hamamın namusunu kurtarmak için" böyle gariban işletmelerin, sahiplerinin başlarına yıkıldığının da sayısız örneği vardır.
Alalım Rumelihisarı'ndaki meşhur "kahveyi"!
O kahve ön görünümde olmasına rağmen bir çardak tamiratı ile işe başladı, şimdi yerinde bir "saray" var.
Gazeteler bu inşaatın ortakları arasında Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ın iş ortaklarının ve bazı akrabalarının da bulunduğunu yazdı.
Osman Bey de bu yolu izleseydi, Emek Kahve yerinde duruyor olacaktı ve bu cumartesi öğlen yürüyüş sonrası oraya gidip bir menemen yememiz mümkün olabilecekti!
Osman Bey böyle şaşırıp kalacağına kendisine AKP'de sırtı sağlam bir ortak bulmalıydı.
Bulamadığı ve çay, kahve, tost, menemen satarak geçinmeye çalıştığı için kaybetti.
Boğaz boyunca, Emek Kahve'nin durumuna benzeyen onlarca lokanta ve kafe var.
Onları da şimdiden uyarmış olayım.