Gözünüzü ne rahatsız ediyor?
- Çok şey.

Ama beni en rahatsız eden, şu balkon ve pencerelere asılan çamaşırlar... Sıvasız duvarlar...

Ve de renk anarşisi. Büyükşehir adayları için belki teferruattır, çünkü bunu dert edindiklerini hiç duymadım ama bir şehrin hangi kümede hangi ligte oynadığının ilk göstergesidir.

Üstelik en akılda kalan fotoğraftır. Silinmez bir izdir bu.

Başlığa küçük meseleler dedim.

Evet, vatan kurtarmanın yanında sahiden küçük kalır.

Çarşı pazar, kaldırım, sokak lambası, mahalle çeşmesi, park kâhyası, araba kornası... binlerce kavram. Bunların tümü tek kelimede toplanır: Disiplin.

O yoksa, üç köprü beş köprü nafile.

Vatandaşın Bakanlarla işi olmaz. Başbakanla hiç olmaz. Onu sadece şu karakoldaki Komiser ilgilendirir. Belediyede sıcak bir ilgi bekler. Mevzuatı öğrenmek ister.

Bizim Bebek Muhtarı, bu iletişimi çok iyi sağladığı için tam 40 yıldır muhtardır: Aydın Onar. Hangi partiyi tutar, bilinmez... Siyasi tercihini hiç öne çıkarmaz. Sadece hizmet verir ve herkese eşit davranır.

Benim için Bakan da odur, Müsteşar da odur, Vali de. Tabii ki o'na oy vereceğim. Zira Onar'dan başlayan ciddiyet, Bebek'in bütün birimlerine yansıyor.

Dönelim şu çamaşır meselesine. Büyükşehir adaylarımız büyük projelerle yarıştıkları için, bu küçük meseleyi yine atlayacaklar diye korkuyorum. İstanbul'a hangi kapıdan girerseniz girin, önce çamaşırları göreceksiniz.

- Lütfen çare. Kendim için bir şey istiyorsam nâmerdim. Avrupa Kültür Başkenti adına konuşuyorum.