Türkiye'de 8 milyon engelli vatandaşımız var. Yani, nüfusun yüzde 12'si engelli. Fakat ülkemizde hiçbir şekilde engellilere hitap edecek koşullar yok.
Ülkemizde çevre düzenlemesi sürekli değişir. Rampalarımız da bundan nasibini alır. Gerçi rampalarımız olsa bile, rampa önlerine araç park edilir. "Olmadı baştan veya o iyi değil önceki daha iyi idi" mantığı insanlarımıza dayatıldığı gibi dayatılanlarsa, bir güzel alıştırılmaya çalışılıyor.
Alıştırıldı da...
Ne kadar istikrarsız, ne kadar başı boş, ne kadar vurdum duymaz yöneticilerle karşı karşıya olduğumuzu fark edebiliyor muyuz? Tepki gösterilmeye başlandığında, bir şekilde şöyle veya böyle denilerek sudan gerekçelerle sesler kestiriliyor.
Bakınız size çok somut bir örneği aktarıp, eleştirilerimi paylaşacağım...
Ben Ankara'da ikametgah etmekteyim. Cam kemik hastasıyım. Akülü tekerlekli sandalye kullanıyorum. Ailem hayatımı kolaylaştırmak için giriş kattan ev aldı. Binalar 5 katlı olduğu için asansör bulunmuyor. Aldığımız ev giriş kat olduğu için, balkondan rampa yapma kararı aldık. 15 yıllık komşularımız rampamıza engel olmaya çalıştılar. Neden engel olduklarına gelince "Binaların değeri düşermiş, hırsız girermiş, görüntü bozukluğu yaratırmış vs."
Belediyeye başvurduğumda 3 ya da 6 ay beklemem gerektiğini söylediler. Fakat babam güç bela bu sorunu halletmiş bulundu.
Yasa ve yönetmeliklerde düzenlemeler şöyle:
Yapılarda Özürlülerin Kullanımına Yönelik Proje Tadili İle İlgili Komisyonun Teşkili Ve Çalışma Usul Ve Esasları Hakkında Yönetmelik.
Tanımlar
Madde-4
Bu yönetmelikte geçen;
a) Özürlü vücut fonksiyonlarını kullanmada fiziksel ve zihinsel kısıtlılığı bulunan ve fiziksel ve mimari açıdan özel düzenlemelere ihtiyaç duyan kişidir.
b) Bina (ana gayrimenkul) özürlünün meskeni veya işyeri olarak kullandığı yapıdır.
c) Sivil toplum kuruluşu: Özürlünün ikamet ettiği il veya ilçedeki özürlülere ilişkin faaliyette bulunan dernek, federasyon veya konfederasyondur.
d) Meslek odası: Özürlünün ikamet ettiği il veya ilçedeki mimar ve mühendislik kuruluşudur.
İlgili Yasa Hükmü:
Madde 19: 23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 42. maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
"Özürlülerin yaşamı için zorunluluk göstermesi halinde, proje tadili kat maliklerinin en geç üç ay içerisinde yapacağı toplantıda görüşülerek sayı ve arsa payı çoğunluğu ile karara bağlanır. Toplantının bu süre içerisinde yapılamaması veya tadilat talebinin çoğunlukla kabul edilmemesi durumunda; ilgili kat malikinin talebi üzerine bina güvenliğinin tehlikeye sokulmadığını bildirir komisyon raporuna istinaden ilgili mercilerden alınacak tasdikli proje değişikliği veya krokiye göre inşaat, onarım ve tesis yapılır. İlgili merciler, tasdikli proje değişikliği veya kroki taleplerini en geç altı ay içinde sonuçlandırır. Komisyonun teşkili, çalışma usûlü ile özürlünün kullanımından sonraki süreç ile ilgili usûl ve esaslar Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile Özürlüler İdaresi Başkanlığı tarafından müştereken hazırlanacak yönetmelikle belirlenir."
Bitmedi... Bu da yetmezmiş gibi oturduğumuz site içerisindeki rampaları da söktüler. Site yönetimiyle rampaların yapılması için konuştum. Nedense, yasaların ve yönetmeliklerin kural olarak söylediği bir şeyi sanki bir hatır işi gibi sunarak, ciddiyetten uzaklaştıran bir mantıkla karşılaşıyoruz kimi zaman...
"Aynı site içerisinde engelli olarak, bir tek ben oturmuyorum. Burada bir engelli daha var" dediğimde, yönetim bana şu cevabı verdi: "Ama o yürüyemiyor ki, hem konuşamıyor da..."
Sanki rampa, yürüyenlere ve konuşanlara yapılıyor... Site içerisindeki rampaların yapılması için daha bekliyorum.
Biz nasıl bir toplum olduk. 15 yıl komşuluk yaptığımız insanlar, nasıl engelimi görmezden gelir. Ya da biz engelli vatandaşlar toplumdan çok şeyler mi bekliyoruz. Naçizane uyarılarım dikkate alınır mı, alınmaz mı bilemiyorum ama, ben yazmaktan, eleştirmekten asla bıkmam, bıkmayacağım da...
Toplumdan beklentilerimiz, daha duyarlı, bilinçli olmak ve engellilerin engelini göz ardı etmemeleri.
Umutlu, mutlu, sağlıklı günler dilerim.
Takip