Alanya Belediyesi, eski şehir dokusunu oluşturan tarihi konutların korunmasına yönelik örnekleme yapmak amacı ile UNESCO kültür mirası aday alanı içersinde bulunan Kızılkule'nin yanındaki geleneksel bir Alanya evini uzun süreliğine kiraladı.

Koruma Bölge Kurulu kararı ve gerekli izinlerin alınmasının ardından, Alanya Belediyesi ve Alanya Müzesi 19 Ekim'den itibaren, "Hamamlı Ev'in" yakınında bulunan 2 adet tanımsız tonozlu mekanın kazı çalışmalarına başladı. Yapılar restorasyon sonrasında toplantı/kale söyleşi merkezi ve gösterim amaçlı kullanılacak.

Hamamlı Ev'in ön bölümünde mal sahipleri tarafından yaptırılan betonarme eklentiler kaldırıldığında, soğukluk kısmına ait döşemeye rastlanılması üzerine arkeolojik kazı çalışmalarına başlandı. Kazılar sonucunda duvarları sıva ile kaplı, zemini mazgallı bir görünüme sahip ve gemi malzemelerinin yapımı için kullanıldığı düşünülen işlikler ortaya çıkarıldı. Kalıntılar, kazı çalışmalarının bitirilmesinden ve çevre düzenleme projesinin yapılmasından sonra in-situ olarak yerinde sergilenecek.

"Hamamlı Ev" olarak adlandırılan ve Alanya Kalesi, I. Derece Arkeolojik, Doğal ve Kentsel Sit Alanındaki Tescilli yapılar grubuna giren yapının projeleri, Antalya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından onaylandıktan sonra "Alan Yönetim Merkezi" ve Kültür Müdürlüğü" olarak kullanılmak üzere onarılmaya başlandı.

20. yüzyıl başlarında moloz taş ve ahşap kullanılarak inşa edilen yapının üst örtüsü özgün alaturka kiremit kaplama ve duvarlarının tamamı sıvalıdır. Tescilli yapının onarım çalışması sırasında geleneksel yapım teknikleri uygulanarak, yerel ustalar ve yerel yapım teknikleri kullanılmasına özen gösterildi, özgün ahşap tavan korunarak kullanıldı.

Yapının en ilgi çekici yanı, hamam yapısı ile bitişik inşa edilmiş olması. 18. ve 19. yüzyıla tarihlenen hamamın mimari özelliklerinden dolayı Selçuklu döneminde de var olduğu düşünülmektedir.

Hamam yapısı, moloz taş, tuğla ve kireç harcı kullanılarak inşa edilmiş, Cumhuriyet Döneminde betonla onarıldı.

Hamamın sıcaklık bölümü, 12. yüzyıldan başlayarak 20. yüzyıla kadar Türk hamamlarında en çok kullanılan ve yaygın olarak rastlanılan kare planlı, ortası kubbeli, köşelerinde halvet hücrelerinin yer aldığı, hücre üstlerinin küçük kubbelerle örtüldüğü bir sistemdir ve bu nedenle Ortası Kubbeli, Enine Sıcaklıklı ve Çifte Halvetli, Osmanlı hamam tipoloji grubuna girer.