'Günden Geceye İstanbul: Bir Şehir Senfonisi' adlı 35 dakikalık belgesel, kentin binbir yüzünü anlatıyor.

İstanbul'un bir günü belgesele konu oldu. Yönetmenliğini Necati Sönmez ile Emel Çelebi'nin yaptığı 'Günden Geceye İstanbul: Bir Şehir Senfonisi' adlı belgesel, İstanbul'un bir günlük öyküsünü, kentte yaşayan ve çalışan emekçilerin gözünden anlatıyor. Gün doğumundan başlayarak şehrin çok katmanlı yaşamının 24 saatini, sözden çok görüntülere dayalı bir kurguyla ve bu kurguya göre bestelenmiş müziklerle sinemasal gösteri eşliğinde yansıtmayı hedefliyor. Belgesel, akıp giden görüntüler, sokak hayvanlarından martılara, taksi şoföründen işsizine, turistinden göçmenine, sanatçısından sokak çocuğuna, eğlence yaşamından ibadet biçimlerine, keşmekeş trafiğinden saray bahçelerine, mezarlıklarından tarihi çeşmelerine kadar İstanbul'un binbir yüzünü yansıtıyor. Necati Sönmez, belgeselle ilgili sorularımızı yanıtladı.

Projenin ortaya çıkışı hakkında bilgi verir misiniz?
Uzun süredir İstanbul'un bir gününü diyalogsuz olarak anlatacak film projesi üzerinde çalışıyorduk. Yaklaşık üç yıldır da aralıklı olarak çekim yapıyoruz. Bu, İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkentliği kapsamında hazırlanan bir proje değil. Ondan önce başlamış ve AKB desteğiyle devam eden bir proje. Yarım kalmış bir filmi tamamlamak üzere ajansa başvurduk. Böyle bir filmin aslında sonu yok, çekimlerini yıllarca sürdürebilir ve her seferinde yeni bir film yapabilirsiniz.

Belgeselde İstanbul'un bir gününü nasıl anlatıyorsunuz?
Film, daha çok bir ailenin ve onların dışında bazı belli belirsiz karakterlerin gündelik yaşamı üzerinden, İstanbul'a emeğin gözünden bakmaya çalışıyor. Sürekli devinen, 24 saat işleyen bir kent ve bu kentin çalışan, emeğiyle var olan insanları... Bu insanların İstanbul'unu, görüntüler ve müzik üzerinden anlatmaya çalıştık filmde.

Çekimler nerelerde, hangi zamanlarda yapıldı?
2007'den beri İstanbul'un pek çok yerinde, farklı mevsimlerde çekimler yaptık. İstanbul'un devingenliğine ağırlık verince, ister istemez şu anda kentte gerçekleşen en büyük projeye, Marmaray'a geniş yer verdik. Kentin hem geleceğini hem de ortaya çıkan kazılar dolayısıyla tarihini büyük ölçüde değiştirecek bir proje Marmaray. Bu arada kentin bildik manzaralarına farklı bir çerçeveden bakmaya çalıştık. Bir vincin tepesinden, boğazın derinliklerinden ya da yer altında kazılan tünellerden şehri görüntülemeye çalıştık. Kız Kulesi'nin, tam önündeki iskelede, Marmaray şantiyesinde çalışan işçinin arkasında basit bir silüet olarak da görünebileceğini fark ettik. Filmde yaşamını takip ettiğimiz ailenin 24 saatini verebilmek için, onlarla bir çok gün geçirdik. Ailenin yoksulluğuna bir süreliğine de olsa ortak olduk. Anne karakteri sağır dilsizdi, ama çok iyi anlaştık. Çekimlerden sonra da görüşmeye devam ettik.

İstanbul'un 24 saatini anlattığınıza göre gece de çekimler yaptınız. İstanbul'u gece yaşamak, gece çalışmak nasıl bir duygu?
Gece çekimleri, kentin gece hayatını vermekten çok karakterlerin gece ne yaptığıyla ilgiliydi. O yüzden çok bir zorluğu yoktu. Asıl zorluk yağmurlu ve karlı havalarda yaptığımız çekimlerde oldu. Kamera ve ekipmanı korumak çoğu zaman zor oldu.