Avrupa'nın geçmişinde olduğu gibi, geleceğinde de İstanbul vardır. İstanbul iki kıta ve iki denizi birbirine bağlayan bir köprü değil, bir merkezdir. Tarihin her döneminde, Asya'dan Avrupa'ya, Avrupa'dan Asya'ya giden bütün yollar, İstanbul'dan başlarlar, İstanbul'da buluşurlar. Geçmişte İstanbul Avrupa'nın kültürünü etkilemede Roma'dan geri kalmamıştır, gelecekte de Brüksel'den geri kalmayacaktır.

Birinci Dünya Savaşı, Büyük Türk Devleti'nin, İkinci Dünya Savaşı da, Büyük İngiltere, Fransa ve Almanya'nın sonu oldu. Avrupa ülkeleri, Amerika karşısında rekabet üstünlüklerini korumak için, yeniden yapılanarak, AB çatısı altında, ekonomik, siyasal ve kültürel güçlerini birleştirdiler. Dünyanın en güçlü ekonomilerinde ve Almanya'nın öncülüğünde Avrupa ülkeleri, Roma'dan sonra, son yüzyılların en büyük güç birliğini gerçekleştirdiler.

Yeni yılda İstanbul, AB şemsiyesi altında birleşen Avrupa'nın ana "kültür başkent"lerinden biri oldu. Avrupa'nın önde gelen tarihi kentleri kadar korunulamasa da, İstanbul güzellikte Paris, Londra ve Berlin'den geri kalmaz. Ahmet Hamdi Tanpınar, "İstanbul'da her saat bir sanat eseri gibi güzeldir" demekten kendini alamaz. İstanbul'un güzelliğine hayran olan Yahya Kemel, onun bir semtini bile sevmeyi, "bir ömre değer" bulur.

İstanbul benzeri, Anadolu insanının elinde yüzyılların içinde oluşan bir şehir denilince, Maurice Münir Cerasi'nin "Osmanlı Kenti" kitabında vurguladığı gibi: "Mimari ve doğanın içiçe girişi, su öğesine ve ağaçlara karşı derin saygı, geniş alanlara yayılmış içi kaynayan çarşılar, uyumsuz ve zıt parçalardan inşa edilmiş kent sokağı akla gelir". Türkler, Asya'nın içlerinden Avrupa'nın içlerine kadar uzanan, geniş kültür coğrafyalarında, tarihin en güzel şehirlerini kurmuşlardır.

Ahmet Haşim'in gözlemiyle, Avrupa'nın birbirine benzeyen şehirleri arasında İstanbul, Türk ve İslam kültürünü, bütün zenginliğiyle yansıtan eşsiz bir özettir. Devletlerden daha çok kültürlerin savaştığı bir dünyada İstanbul, Avrupa'ya ayrı bir renk ve ayrı bir tad kazandıracaktır. Çünkü, İstanbul'da kimsenin kültürü küçümsenmediği gibi, kimse de kültürünü değiştirmeye zorlanmaz. Türkler'in İstanbul'u, korkunun değil ümidin, nefretin değil sevginin, kenti olmuştur.

İstanbul'un kültürel zenginliği, herkesin kültürü kendinedir, zorla güzellik olmadığı gibi, zorla kültür de olmaz, anlayışından kaynaklanır. Bu yüzden, Anadolu'da, İstanbul'un Türkiye'den daha büyük ve daha etkili olduğuna inanılır. Sınırların ortadan kalktığı bir Avrupa'da, İstanbul'un değerlerini Batı dünyasına devlet kurumlarından daha çok gönüllü kuruluşlar taşıyacaktır.

Kültürlerin rüzgarsız dalgalanan bayraklarını, İstanbul gibi, sınırları aşmasını bilen, gönül dünyasının Fatihleri olan, şehirler taşırlar.

Kültür hazinesi şehirler, ülkelerinin barış elçileridir.