Şimdi CABE olmadığına göre, park yöneticilerine Big Society'nin yeşil alanlar için ne anlama geldiği konusunda kim öğütler verecek? Tek yaptığı sadece bu değildi tabi ki, ama onu gözden çıkarılabilir yapan şey tam olarak buydu. CABE çok şey yaptı ve hatası da bu oldu. Tasarım eleştirisine sadık kalmak ve onu Londra'dan çıkarıp yerel otoritelere devretmek, kurtuluşunu sağlayabilirdi.

Çok büyüdü ve kendisiyle fazla gurur duydu. Kremlin'in dengi bir yerden çıkan bir polis gücü tasarımı gibiydi. CABE'den bilgi almak için bir ajan gibi kurnazlıklar yapmanız gerekiyordu ve bu hata ölümünden neyin sorumlu olduğunu da açıklamaya yetiyor.

Yeni bir iş gücü icadıydı ve büyüdü, çünkü yeni iş gücü çok fazla üretim yapıyordu. Ama rahatı için fazladan yastığa her zaman ihtiyaç duyduğu için, CABE bir vücut geliştiricisi gibi şişti. Sonunda okullardan tutun, Olimpiyatlara kadar neredeyse her şey üzerine eleştiri yapar oldu.

Ama mimarlar CABE'i tüm hatalarıyla sevdiler. Çünkü CABE, mimarların genelde yanlış anlaşıldığı bir dünyada, onların tarafını tutuyordu. İyi tasarımlar için mücadele etti ama gerçekte bir süre sonra sıkıcı hale gelmeye başlayan bir tür estetik öngördü.

Soru sormaya veya eleştiri yapmaya cesaret eden herhangi biri Gulag'a gönderiliyordu. Ama CABE "ailesi"nden herhangi bir üyenin, CABE'in yaklaşımını hiç sorgulamadığını bilen hiç kimse çizginin dışına çıkmayı kabul etmedi.

Gerçek sorunu ve sona ermesinin yerinde olmasının sebebi, tükenmiş bir planlama sisteminin üzerine yapıştırılmış koca bir yara bandı olmasıydı. Plancılar, bize iyi tasarımın ne olduğunu söylemek için var olmadılar ve tanrı onları bu rolü üstlenmeye çalışmaktan men ediyor. Ama müşterilere tavsiyelerde bulunmak ve standartları yükseltmek planlama sisteminin bir parçası olmalı. Dolayısıyla, şimdi yara bandının kalkmasıyla, planlama sistemi kanamaya başlayıp başlamayacağını hep beraber göreceğiz.