Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, 2002'de 'İstanbulasyakası' başlıklı bir proje gerçekleştirmişti. Asya yakasının bu kentin 'pansiyonu' olmadığı düşüncesinden hareket eden proje kapsamında akademisyenler, sanatçılar, mimarlar, belediye başkanları ve muhtarlar bir araya gelmiş, Kadıköy'ün kendi kültürel verilerine sahip bir alan olduğunu anlatmak için toplantılar yapılmıştı. Aslında mesele, değil İstanbul'daki, Türkiye'deki tüm sanat ve kültür etkinliklerinin yoğun olarak bir yere-İstanbul'un Avrupa yakasına- odaklanmış olmasını sorgulamak, alternatif merkezlerin var olabilme olasılığını irdelemekle ilgiliydi.

Asya yakası, 'o yakada' yaşamış olan edebiyatçıların ve sanatçıların bıraktığı mirası da arkasına alarak, kendi kültürel çevresini oluşturamaz mıydı? Avrupa yakasındaki etkinlikler daha çok izleniyordu; belki izlenmeye devam da edecekti, ama var olmak, yalnızca görünür olmakla mı ilgiliydi? Köprünün öte tarafında hiç mi hayat yoktu? Öte yandan Asya yakasını, bir tür 'özgürleşme mekânı' olarak düşünenler de vardı: Sözgelimi Uğur Tanyeli'ye göre Kadıköy, aslında Türkiye'de streotipik bir toplumsal tip olmaktan çıkıp ait olduğu gruptan özerk bir kişilik geliştirebilen insanların doğum yeriydi, sivil toplum oluşturmaya yönelik ilk denemeler burada başlıyordu, bir Nâzım Hikmet'in ya da Semiha Berksoy'un Kadıköylü olmaları, aslında ancak orada yaşayabilmelerinden kaynaklanıyordu. Tanyeli, Türkiye modernleşmesinin yeni bir aşamasına Kadıköy artık 'öteki' olmadığı zaman geçileceğini iddia ediyordu.

Bu projeyi yeniden düşünmeyi tetikleyen, Asya yakasında açılan yeni bir kültür merkezi Kadıköy'ün Haldun Taner Sokağı'nda yıllardır bir kültür merkezi vardı ancak yazık ki gerçekten 'bize' ait pek çok kamusal sergileme alanında olduğu gibi bu mekân da zaman içinde belediye yetkililerinin ve halkın ilgisizliğine yenik düşmüştü. Şimdi aynı kültür merkezinin yerine bir yenisi yapıldı, 'Tanışmalar' başlıklı ilk sergisinde de öncelikle 'Kadıköylülük' vurgulandı. Merkezin duvarlarında Asya yakasında yaşamış olan sanatçıların fotoğrafları yer alırken, bu ilk sergide de Asya yakasının en eski sanat kurumunun güncel birikimine yer veriliyor. Geçmişin Tatbiki'si, bugünün M.Ü. Güzel Sanatlar Fakültesi'nin Hüsamettin Koçan, Filiz Başaran, Ali İsmail Türemen, Mustafa Pilevneli, Tayfun Erdoğmuş gibi hocalarından başlayarak genç kuşağa uzanan 38 sanatçının yer aldığı sergi, her sanatçının kendi üslubunun bir örneğiyle temsil edildiği bir 'tanışma çağrısı' gerçekten de. Bu gibi sergileri genellikle kendi bünyesinde gerçekleştiren ve daha az izleyiciye ulaşabilen sanat okullarının zaman zaman halkın önüne çıkmaları, sanat eğitiminin bugünü ve geleceğine dair ipuçları vermeleri aslında son derece önemli: Güzel sanatlar eğitimi almak isteyenler, hangi okulu tercih edecekleri konusunda fikir sahibi olabilmek
için bu tür sergileri mutlaka görmeli.

Öte yandan belli ki bu yeni kültür merkezi, o 'öteki yaka'daki hayata yeni bir temel oluşturmak, o çevrenin sanatçılarıyla bir hareket yaratmak, üstelik günümüzün neredeyse tek 'kolektif' zaman geçirme biçimi gibi görünen alışveriş yerine, sanat ve kültürü önermek istiyor. Bir zamanlar, herhangi bir özel girişim henüz yokken Türkiye'deki 'sanat olayı'nı yönlendiren galerilerin başında Beyoğlu Şehir Galerisi, Taksim Belediye Sanat Galerisi gibi mekânlar gelirdi. Bugün, yüzlerce özel galerinin arasında bir belediye galerisinin işi çok daha zor ama başarabilirse, bir o kadar da anlamlı. 'Tanışmalar-1' 20 Ocak'a kadar Kadıköy Belediyesi Caddebostan Kültür Merkezi'nde.