Turn on Mimarlık Festivali’nin üçüncüsü 4-5 Mart 2005 tarihleri arasında Viyana’da yoğun bir katılımla gerçekleşti. Festival, çok farklı mimar profillerini ve toplumun farklı kesimlerini de bir araya getirdi. Avusturya’da ve dünyadaki güncel mimarlık ürünleri, uygulamalar, özellikle de yeni inşa edilmiş konut yapıları festival katılımcılarının ana konularıydı.
Daha önceki yıllardan farklı olarak müşterilerin de söyleşi bölümünde yer aldığı festival, mimarlığın toplumun derinliklerine etkime gücünü ortaya koyduğu söylenebilir. Keza izleyiciler sadece mimarlık çevresinden insanlar değillerdi, festival toplumun her kesiminden ilgili kişileri biraraya getirebilme görevini bu bakımdan yerine getirmiş görünüyordu . Bu da mimarlık gibi hayatımıza derinden etkiyen bir olgunun toplum tarafından anlaşılmasının ve ilgi odağı olabilmesinin bir sonucu olsa gerek.
Festival son derece kompakt bir şekilde, mimarların son yıllardaki işlerine dair bir gündem özeti niteliğindeydi denebilir. Özetle kısa ama oldukça dolu bir festivalin ardından katılımcı mimarlardan akıl köşelerinde kalanlar sunlar:
Veech.media.architecture tarafından yapılan 4 Mart 2005 Cuma gününün ilk sunumunda dijital mimarlık gerçeklik ve uygulama arasındaki geçişlere dair izler gösterildi. Dijital tasarım süreci ve sürecin uygulamaya kadar takip ediliş şekli açısından ilgiye değer sunum, BMW icin protatif bir pavyonu da içermekteydi.
Walter Pacher “Bugünün Mimarlığında Geleceğin Malzemesi“ konulu sunumunda, özellikle aluminyumun yoğunluklu kullanıldığı yapılardan örneklerle 21. yüzyılın aluminyum ve benzeri hafif metallerle üretilen kabukların yüzyılı olacağını belirtti. Malzeme ve mimarlık karakteri arasındaki vazgeçilmez bağın üzerinde durdu.
4 Mart 2005 Cuma gününün son sunumu Klaus Bollinger tarafından, “Adapte Edilmiş Taşıyıcı Sistemler“ konusu üzerineydi. Sunumda taşıyıcı sistemin sadece bir öğe olarak değil, tasarımın bir parçası olarak ele alındığı örnekler gösterildi. Taşıyıcı sistemin tasarım objesinin gövdesine aplike edilişi, gövdenin et ve kemikten oluşan bileşenleri gibi , tasarım objesinin yekpare olarak ele alınma kriterleri üzerinde duruldu.
5 Mart Cumartesi günü festivale katılımın yoğunlaştığı gündü. Saat 13:00’dan 22:00’a kadar ardı ardına, mimarlar, bazısı ekip bazısı tek olmak üzere 15 farklı sunum yaptı.
İlk sunum Holodeck Mimarlık tarafından son dönemde yapılan 2 konut yapısına dairdi. Katlanan ve topoğrafyaya bağlı olarak değişen düzlemlerle tasarlanan 2 konut, tasarımın ilk aşamalarından uygulama aşamasına kadar imajlar ve çizimlerle aktarıldı. 2 konutta da gözlenen iç - dış akışı ve dışarının iç mekanı şekillendiriş biçimiydi. Mimarlar sunumlarında yere bağlanmanın farklı şekilleriyle, kimlik oluşturabilme biçimlerine dair örnekler de vermiş oldular.
Ardından “Schwarzer Laubfrosch“ tarafından tasarlanan son dönem konutları sunuldu. Ekibin yaptığı daha çok ”texturel“ kaplama ve dokuya dair çalışmalardı. Mimarlığa alışılmışın dışında yorumlamaları izleyiciye başka bakış açılarını gösterdi. Doku tekrarları ile mekanın erimesine yönelik, döşeme tavan ve duvar ayrımını ortadan kaldıran, yanılsamalara sürükleyen bir bakıma sürreal bir mimarlıktı sunulan.
Walter Szelzhammer sunumunda, Orta Avrupa’da tükenmekte olan konut alanları için geliştirdiği yaşam formlarını tanıttı. Calışmalarında konut yapılarının önemine ve iyi konut üretmenin zorluklarına değindi. Konuşmada özellikle avlulu kompakt sıraevler konusunda inşa edilmiş örneklerden bahsedildi. Tasarım aşamasından yapım aşamasına kadar detaylarıyla aktarılan projelerde, kullanıcıların yorumlarına da yer verildi. Kompakt ve masif formlarına rağmen avlulu blokların iç mekanlarda sundukları ışık kalitesi ve yerleşim imkanları projelerin dikkat çeken yönleriydi.
Cunno Brulmann konuşmasında Viyana’da bir yarışma sonucunda kazanılan “WienerbergCity“ isimli bir konut-iş bloğunu tanıttı. İlk yarışma çizim ve imajlarıyla başlayan sunum yarışma kazanıldıktan sonra çıkan sorunlar , detaylandırma biçimleri ve yarışmadan sonra projenin nasıl değiştiğini espirili bir şekilde izleycilere aktarıldı. Ofis ve konut alanlarını başarıyla biraraya getiren projede malzeme seçimleri ve mekan kalitesi dikkat çekiciydi.
Baumschalger-Eberle sunumunda “Wervalter“ isimli konut yerleşimini tanıttılar. Tarihi bir çevrede yapılan tasarımda, tarihi dokuya yaklaşım, arazide yer alan ağaçlar ve değişebilecek fonksiyonlar gibi parametrelerin tasarıma nasıl girdi olarak alındığı aşama aşama anlatıldı. Tuğla ile üretilen, sakin farklı bölüntülü cephelerin çevreyle, kontrastla kurduğu bağ ve planlamadaki başarı projenin ilgi çeken yönleriydi. Ayrıca mimar olarak tasarım olgusuna genel anlamda nasıl yaklaştıklarına dair verdikleri ipuçlarıyla da izleyicileri bigilendirdiler.
Zaha Hadid konuşmasında son zamanlarda yaptıkları çalışmalarından örneklerle izleyicinin karşısına çıktı. Genel tasarım prensiplerinden ve konuyu ele alış şekillerinden bahsettiği konuşmasında, özellikle kentsel bağlamdaki düşüncelerini aktaran mimar, küçük ve büyük ölçekli yapılardan şantiye fotoğraflarına kadar renkli ve hızlı bir sunum yaptı. Sunumun ardından gerçekleştirilen sohbette, calışmalarını tek başına yapmadığını iyi ve yaratıcı bir ekiple birlikte calıştıklarını belirtti. Kabul görmesinin çok uzun zaman aldığını, ancak yaptıkları işlerin çok yoğun calışmalarla ortaya çıktığını belirten mimar, “Bir zamanlar hiç işimiz yoktu şimdi yapacak çok şeyimiz var, sürekli çalışıyoruz ve öğreniyoruz“ diyerek konuşmasını bitirdi.
15 katılımcı, peyzaj mimarlığından, konut mimarlığına kadar farklı alanlardan örneklerle, Viyana’daki ORF radyo evinde 700 kadar izleyiciyi biraraya getirdi. Festivalin en iyi yanlarından biri aralarda radyo evinin fuayesinde ya da kafesinde mimarlarla birebir konuşma imkanının olmasıydı belkide. Toplumu mimarlıkla buluşturmanın ana amaç olduğu festival, mimarlarla sohbet edip tartışma olanağını da sunması adına , aynı zamanda bir diyalog platformu görevini de üstlenmiş oldu.
Festivalin kapanış konuşmasında, 2006 yılında yapılacak olan Turn on Mimarlık Festivali için izleyiciler tekrar davet edildi.