Melih Gökçek, tıpkı Mustafa Sarıgül, Kadir Topbaş ve bazı emekli paşalarımız gibi klonlandığını düşündüğüm şahsiyetlerden.

Aynı gün içinde 10 ayrı kanalda karşıma çıkabiliyor bu kıymetli şahıslar.

Ne söylüyorlarsa dinliyorsunuz bir noktadan sonra. Konuşarak insanın içini boşaltan kötü bilimkurgu filmi canavarına teslim oluyorsunuz.

Ankara’da su yok. Diğer illerde de durum parlak değil ama önce Başkent düştü.

Melih Gökçek, insanı teslim olana kadar konuşarak ikna edebilen türden bir siyaset insanı. Anlatıyor, dinliyorum:

"2040’ta devreye girecek projeyi öne çektim..."

"Vay!" diyorum, "Ne adam!"

"Şunu şunu şunu yaptım..." diyor. "Vay!" diyorum, "Ne adam!"

Sonra bir durup düşünüyorum, içimden bir ses soruyor bu kez: "Melih Gökçek Ankara’yı kaç yıldır yönetiyor?"

"Mevla su vermeyince... Ehe, n’apalım o zaman?" diyor Melih Gökçek.

İçimdeki ses "Mevla su verir ama akıl da verir. Aklı, akan suyu tutman için verir; Kızılay Meydanı’nda döner dağıt diye değil" dedi.

Melih Gökçek bu sırada "İçindeki ses Emin Çölaşan olmasın senin?" dedi galiba ama tam yakalayamadım.

"Yok, ben Kanat’ın iç sesiyim, bu vesileyle Emin Abi’ye selam ederim" dedi içimdeki ses ve devam etti: "Eh Melih Bey, şimdi haberler çıkıyor: Japonlar krediyle gelmiş, projeyle gelmiş sen efelenmişsin, istememişsin diye... Senin sayfalarca cevabın vardır elbette, 2050’ye uzanan projelerin vardır fakat su yok be Melih Bey, onu ne yapacağız?"

"Mevla."

"Mevla suyu tut diye, getir diye akıl ve imkan vermiş olmalı. Ankara’da futbol takımı eksikti sanki. Mevla "Verdiğim suyu ne yaptın ey Melih!" dese ne diyeceksin Melih Gökçek."

Sonra "Yağdır Mevlam su!"

Kaç yıl oldu Melih Bey?